KAPLICA ŚW. ROCHA

b_150_100_16777215_00_images_ziemiabraniewska_01.JPG Na cmentarzu komunalnym w Braniewie przy ulicy Olsztyńskiej stoi zabytkowa kaplica z początku XVIII w. zbudowana w podzięce za ustanie epidemii dżumy, która dotknęła Braniewo w latach 1709-1711. Ta barokowa budowla jest jednym z kilkunastu zabytków Braniewa, wpisanych do rejestru zabytków. 

Kaplica św. Rocha (niem. Rochuskapelle) została zbudowana na cmentarzu przy dawnej ulicy Kunststraße, później zwanej Mehlsacker Chaussee i wreszcie Mehlsackerstraße, a obecnie Olsztyńskiej. Jednak cmentarz w momencie powstania znajdował się poza miastem. Cmentarz był wcześniej nieświęconym cmentarzem morowym, właśnie dlatego zbudowanym w separacji od tradycyjnego miejsca pochówków i jako taki służył podczas zarazy dżumy w 1661 r. W tym czasie zbudowano tu małą drewnianą kaplicę. Kiedy w Braniewie na przełomie lat 1709-1710 szalała zaraza dżumy, chowano tu zmarłych i stąd zapewne pomysł zbudowania kaplicy.

Zaraza dotarła do Prus w 1709 r. a wiadomość o niej w Braniewie pojawiła się we wrześniu 1709 r. Na początku października epidemię przywiózł ktoś, kto przypłynął statkiem z Królewca i już w listopadzie całe rodziny zaczęły umierać. Najgorzej było jednak w 1710 r., przy czym na Nowym Mieście zaraza pochłania więcej ofiar niż na Starym Mieście. Pogrzeby odbywały się na nowomiejskim cmentarzu codziennie o godzinie 19 wieczorem i o 3 rano. Dlatego Johannes Trojan, beneficjent Nowego Miasta ze swoich środków i zebranej jałmużny, postanowił zbudować nową, okazałą kaplicę pogrzebową. Nie doczekał jednak jej ukończenia, bowiem swoje poświęcenie w walce z epidemią przypłacił życiem, gdyż sam zmarł na zarazę w 1710 roku. Był absolwentem seminarium diecezjalnego w Braniewie, a od 1706 r.  kapłanem w Osetniku. Zaraza ustała dopiero w marcu 1711 r. Nawet jeśli księgi zmarłych wymieniają 1050 ofiar, w tym 800 w 1710 r., to na pewno wielu zmarłych nie zarejestrowano, więc nawet jeśli było tylko 1500 ofiar dżumy, była to straszna katastrofa, która unicestwiła całe rodziny. Po ustaniu epidemii do końca wieku cmentarz był miejscem pochówku ubogich mieszkańców i dopiero w XIX w. stał się ogólnym cmentarzem dla zmarłych z Nowego Miasta Braniewa.

Ciąg dalszy na stronie Ziemia Braniewska pod linkiem https://braniewo.com.pl/wiadomosc,13906,kaplica-sw-rocha.html

.